دلم گرفته چرا هیچکی منو دوسم نداره؟ چرا من نمیتونم مثل بقیه دخترا دوس پسر داشته باشم؟ واقعا حس مزخرفیه،دارم از تنهایی میمیرم،ولی به قول استاد زبانم مثل یه عابد تنها موندم بخدا زشتم نیستم،یه جورایی میشه گفت خوشگلم و آدم معتقدی هم نیستم،ولی خب من مثل بقیه دخترای همسن و سالم اصلا از خونه بیرونم نمیرم و زیاد با پسرا حرف نمیزنم و میترسم ازشون و بدتر از صدتا آدم مذهبی ازشون فاصله میگیرم نمیدونم چرا وقتیم به کسی میگم تا الان با کسی نبودم ،شروع میکنه به مسخره
انگار کرونا گرفتم به زور دارم نفس میکشم و قفسه سینم درد میکنه،گلومم درد میکنه،حس بویاییمم ضعیف شده خیلی ،خسته‌ام هستم که البته چیز جدیدی نیست یه تست آیلاند دادم،گفت کرونا داری،منم گفتم چشم تازه اینطور که فهمیدم علائمی که من دارم جدیه الان هرچقدر گیاه و جوشوندنی داریم توی خونه رو جمع کردم دور خودم کسی هم خونمون نیست،همه رفتن خونه مامان بزرگ خدابیامرزم و کسی نیست مراقبم باشه داشتم فکر میکردم چه غمگین بود اگه منم همین امروز میمردم،یا نه.
درباره این سایت